Jezu jakie to wszystko depresyjne. Ta zima, ten śnieg, te ulice, te budynki, to morze, ta muzyka, ci ludzie. Ogarnął mnie całkowity bezsens istnienia, ból egzystencjalny wylewa się aż ze mnie. Jakoby mnie nie było. Nie mam siły pchać tego wiatru, nie mam siły na nic. Oddaję ci przestrzeń.
